เพลงการเวกเล็ก เถา

เพลงการเวกเล็ก อัตรา ๒ ชั้น ของเก่า ประเภทหน้าทับปรบไก่ มี ๒ ท่อน ท่อนละ ๔ จังหวะ เป็นเพลงคู่กันกับเพลงการเวกใหญ่ รวมอยู่ในเพลงช้าเรื่องพญาราชปักษี
สมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งเป็นยุคที่เพลง ๓ ชั้น กำลังเฟื่องฟู พระประดิษฐ์ไพเราะ (มี ดุริยางค์กูร หรือครูมีแขก) ได้นำเพลงการเวกเล็ก ๒ ชั้น มาแต่งขยายขึ้นเป็นอัตรา ๓ ชั้น ใช้บรรเลงร้องส่งมโหรีปี่พาทย์ เป็นที่นิยมแพร่หลาย ครั้นถึงยุคนิยมฟังเถา ก็ได้มีผู้ตัดลงเป็นอัตราชั้นเดียว ครบเป็นเพลงเถา ใช้บรรเลงร้องส่งมโหรีปี่พาทย์แพร่หลายมาจนทุกวันนี้

บทร้องเพลงการเวกเล็ก เถา

๓ ชั้น การเวกโผผินแล้วบินร่อน อยู่ในกลางอัมพรเวหน
ลอยละลิบอยู่ในทิพย์โพยมบน เหลือจะยลแลไปสุดสายตา
๒ ชั้น เข้าแฝงกายอยู่ในสายวลาหก น้อยหรือนกการเวกเอกหนักหนา
เข้าแอบแฝงอยู่ในแสงพระจันทรา อยู่ฟากฟ้ามิได้จรมานอนรัง
ชั้นเดียว ศศิธรจรแจ่มกระจ่างจับ ก็แลลับหายไปไม่มีหวัง
แสนวิตกอกเราเฝ้าระวัง ได้แต่ตั้งตาแลชะแง้คอย

บทของเก่า